Wprowadzenie do LaTeX2e
by WINO
ZUPELNE MINIMUM
kazdy dokument musi zawierac trzy podstawowe polecenia:
\documentclass{article}
\begin{document}
tekst dokumentu
\end{document}
to jest zupelne minimum, natomiast zaleca sie aby szablon dokumentu
wygladal mniej wiecej tak:
\documentclass[a4paper,11pt]{article}
\usepackage{latexsym}
\autor{tutaj podajemy autora}
\title{tytul naszego dokumentu}
\frenchspacing
\begin{document}
\maketitle
\tableofcontents
\section{sekcja pierwsza}
\end{document}
niektore uzyte wyzej polecenia:
- \documentclass
- w nawiasach {} podajemy klase dokumentu, np:
- article - prezentacje, krotkie sprawozdania, dokumentacja
- report - dluzsze dokumenty, zawierajace pare rozdzialow, male ksiazki
- book - ksiazki...
- w nawiasach [] podajemy opcje np:
- 10pt - rozmiar globalnej czcionki
- a4paper, b5paper, executivepaper - rozmiar strony - domyslnie: letterpaper
-
- /usepackage - pozwala na ladowanie pakietow dzieki ktorym mamy nowe przydatne
opcje, np:
- latexsym - udostepnia symbole, - zalecane jest ladowanie tego pakietu
- makeidx - udostepnia polecenia przydatne przy tworzeniu indexu
inne ciekawe i przydatne polecenia:
- /pagestyle{opcja} - definiuje wyglad naglowka i stopki kazdej strony np:
- plain - numer strony na dole po srodku strony - domyslne ustawienie
- headings - tytul rozdzialu i numer strony w naglowku
- empty - stopka i naglowek sa puste - brak numeracji strony
- /thispagestyle{opcja} - wyglad bierzacej strony, opcje jw.
ZNAKI SPECJALNE
Nastepujace znaki sa znakami specjalnymi:
$ & % # _ { } ~ ^ \
aby uzyskac te znaki w dokumencie nalezy postawic przed nimi backslash (\)
POLECENIA
kazde polecenie przyjmuje jeden z dwoch formatow:
- zaczyna sie od backslash'a \, sklada sie z ciagu
liter i konczy sie przed spacja, cyfra, albo znakiem specjalnym. Polecenie nie moze zawierac cyfr. Uwaga latex jest czuly na
rozmiar czcionki , np. \large, \Large i \LARGE oznaczaja co innego.
- zaczyna sie od backslash'a \ i zawiera tylko jeden znak - specjalny lub cyfre.
latex ignoruje spacje po poleceniach.
PISANIE TEKSTU
latex interpretuje ciag spacji jako pojedynczy bialy znak. rowniez pojedynczy ENTER jest
traktowany jako ten sam bialy znak. Aby wymusic przejscie do nowej linii nalezy
napisac \\ lub \newline. wprowadzenie co najmniej jednej wolnej linijki tekstu interpretowane
jest jako nowy akapit. aby wymusic rozpoczecie nowej strony nalezy uzyc komendy \newpage.
Jezeli chcemy, aby jakies wyrazenie zawsze wystepowalo w jednej linii i nie moglo byc
rozdzielone z powodu konca linii to uzywamy polecenia \mbox{nierozlaczny tekst}, co spowoduje
ze slowo "tekst" nie bedzie przeniesione do nowej linii
polecenie \ldots wstawia trzykropek... zaleca sie uzywanie \ldots zamiast "..." - estetyka
CZCIONKI
oto przykladowe rodzaje pisma:
- \textbf{...} - pogrubiony
- \textit{...} - kursywa - italic
- \textsl{...} - slanted
ROZDZIALY I PODROZDZIALY
podczas pisania article dostepne sa nastepujace sekcje:
- \section{}
- \subsection{}
- \subsubsection{}
- \paragraph{}
- \subparagraph{}
- \appendix
{} w tych nawiasach podajemy tytul sekcji.
Jezeli zapiszemy cos takiego:
/section*{nazwa} - to ta sekcja nie bedzie numerowana i nie pojawi sie
w spisie tresci. Bedzie nadal obowiazywac numeracja poprzednia.
/section[krotki]{bardzo dlugi tytul} to w dokumencie pojawi sie sekcja
o nazwie z nawiasow {}, lecz w spisie tresci pojawi sie nazwa z nawiasow [] - alias
\paragraph{nazwa} opis paragrafu - to dziala mnie wiecej tak:
nazwa opis paragrafu
paragrafy nie sa numerowane, nie pojawiaja sie tez w spisie tresci
\appendix nie przyjmuje parametrow. Generalnie sluzy do pisania dodatkow,
po napisaniu tego polecenia zmienia sie sposob numerowania sekcji. Kazda sekcja
jest oznaczana kolejna litera alfabetu a nie tak jak do tej pory kolejnymi
cyframi, numeracja zaczyna sie do nowa czyli od A.
SPIS TRESCI
tworzymy przez podanie komendy /tableofcontents
STRONA TYTULOWA
tworzymy przez podanie komendy /maketitle
nalezy jednak wczesniej ustawic zawartosc strony tytulowej:
- \title{} - tytul
- \author{} - autor dokumentu, mozna uzywac polecenia \and
- \date{} - data, mozna wpisac np \date{today} - czyli dzisiaj
ODNOSNIKI
LaTeX bardzo dobrze wspomaga tworzenie odnosnikow. Sluza do tego trzy
polecenia:
\label{nazwa} - cel odnosnika
\ref{nazwa} - numer sekcji
\pageref{nazwa} - strona
STOPKA
do umieszczenia objasnienia w stopce sluzy polecenie \footnote{objasnienie}.
w tym miejscu zostanie umieszczony gorny index (cyfra), a w stopce objasnienie
PUNKTOWANIE I WYLICZANIE
schemat wyliczanie:
\begin{enumerate}
\item blabla
\item lablab
\end{enumerate}
schemat punktowania:
\begin{itemize}
\item blabla
\item lablab
\end{itemize}
DEFINICJE
schemat:
\begin{decription}
\item[haslo1] a tutaj podajemy wyjasnienie
\item[haslo2] blablabla
\end{description}
TEKST NIEFORMATOWANY
wszystko co zostanie umieszczone pomiedzy \begin{verbatim} a \end{verbatim}
bedzie nieformatowane, zostanie umieszczone doslownie, lacznie z enterami etc.
do umieszczenia krotkiego tekstu sluzy wersja skrocona: \verb|slowo|
JUSTOWANIE TEKSTU
oczywiscie w LaTeX'u tez mozna wyjustowac tekst do lewej, prawej oraz
wycentrowac
schemat:
\begin{flushleft}
tekst
\end{flushleft}
oczywiscie odpowiednio flushright | center
MYSLNIKI
LaTeX rozpoznaje 3 myslniki i minus:
- krotki
-- sredni
--- dlugi
$-$ minus
TABELKI
do zamieszczania tabelek uzywamy schematu:
\begin{tabular}{opis_tabeli}
\hline
wiersz1\\
\hline
wiersz2\\
\hline
\end{tabular}
opis tabeli: np: {|r|l|c|} pierwsza kolumna jest wyrownywana do prawej, a
druga do lewej, trzecia jest wycentrowana. mozna tez podac szerokosc kolumny np {|p{4.5cm}|}
wiersz ma postac: zaw_kol1 & zaw_kol2
\hline powoduje narysowanie poziomej kreski w tabeli - opcja
ROZMIAR TEKSTU
tabelka pokazuje realny rozmiar tekstu w zaleznosci od globalnie
zdefiniowanego rozmaru
Wprowadzenie do LaTeX2e
by WINO
ZUPELNE MINIMUM
kazdy dokument musi zawierac trzy podstawowe polecenia:
\documentclass{article}
\begin{document}
tekst dokumentu
\end{document}
to jest zupelne minimum, natomiast zaleca sie aby szablon dokumentu
wygladal mniej wiecej tak:
\documentclass[a4paper,11pt]{article}
\usepackage{latexsym}
\autor{tutaj podajemy autora}
\title{tytul naszego dokumentu}
\frenchspacing
\begin{document}
\maketitle
\tableofcontents
\section{sekcja pierwsza}
\end{document}
niektore uzyte wyzej polecenia:
- \documentclass
- w nawiasach {} podajemy klase dokumentu, np:
- article - prezentacje, krotkie sprawozdania, dokumentacja
- report - dluzsze dokumenty, zawierajace pare rozdzialow, male ksiazki
- book - ksiazki...
- w nawiasach [] podajemy opcje np:
- 10pt - rozmiar globalnej czcionki
- a4paper, b5paper, executivepaper - rozmiar strony - domyslnie: letterpaper
-
- /usepackage - pozwala na ladowanie pakietow dzieki ktorym mamy nowe przydatne
opcje, np:
- latexsym - udostepnia symbole, - zalecane jest ladowanie tego pakietu
- makeidx - udostepnia polecenia przydatne przy tworzeniu indexu
inne ciekawe i przydatne polecenia:
- /pagestyle{opcja} - definiuje wyglad naglowka i stopki kazdej strony np:
- plain - numer strony na dole po srodku strony - domyslne ustawienie
- headings - tytul rozdzialu i numer strony w naglowku
- empty - stopka i naglowek sa puste - brak numeracji strony
- /thispagestyle{opcja} - wyglad bierzacej strony, opcje jw.
ZNAKI SPECJALNE
Nastepujace znaki sa znakami specjalnymi:
$ & % # _ { } ~ ^ \
aby uzyskac te znaki w dokumencie nalezy postawic przed nimi backslash (\)
POLECENIA
kazde polecenie przyjmuje jeden z dwoch formatow:
- zaczyna sie od backslash'a \, sklada sie z ciagu
liter i konczy sie przed spacja, cyfra, albo znakiem specjalnym. Polecenie nie moze zawierac cyfr. Uwaga latex jest czuly na
rozmiar czcionki , np. \large, \Large i \LARGE oznaczaja co innego.
- zaczyna sie od backslash'a \ i zawiera tylko jeden znak - specjalny lub cyfre.
latex ignoruje spacje po poleceniach.
PISANIE TEKSTU
komentarze: oznaczamy znakiem % - wszystko co wystapi po w bierzacej linii
bedzie ignorowane.
latex interpretuje ciag spacji jako pojedynczy bialy znak. rowniez pojedynczy ENTER jest
traktowany jako ten sam bialy znak. Aby wymusic przejscie do nowej linii nalezy
napisac \\ lub \newline. wprowadzenie co najmniej jednej wolnej linijki tekstu interpretowane
jest jako nowy akapit. aby wymusic rozpoczecie nowej strony nalezy uzyc komendy \newpage.
Jezeli chcemy, aby jakies wyrazenie zawsze wystepowalo w jednej linii i nie moglo byc
rozdzielone z powodu konca linii to uzywamy polecenia \mbox{nierozlaczny tekst}, co spowoduje
ze slowo "tekst" nie bedzie przeniesione do nowej linii
polecenie \ldots wstawia trzykropek... zaleca sie uzywanie \ldots zamiast "..." - estetyka
CZCIONKI
oto przykladowe rodzaje pisma:
- \textbf{...} - pogrubiony
- \textit{...} - kursywa - italic
- \textsl{...} - slanted
ROZDZIALY I PODROZDZIALY
podczas pisania article dostepne sa nastepujace sekcje:
- \section{}
- \subsection{}
- \subsubsection{}
- \paragraph{}
- \subparagraph{}
- \appendix
{} w tych nawiasach podajemy tytul sekcji.
Jezeli zapiszemy cos takiego:
/section*{nazwa} - to ta sekcja nie bedzie numerowana i nie pojawi sie
w spisie tresci. Bedzie nadal obowiazywac numeracja poprzednia.
/section[krotki]{bardzo dlugi tytul} to w dokumencie pojawi sie sekcja
o nazwie z nawiasow {}, lecz w spisie tresci pojawi sie nazwa z nawiasow [] - alias
\paragraph{nazwa} opis paragrafu - to dziala mnie wiecej tak:
nazwa opis paragrafu
paragrafy nie sa numerowane, nie pojawiaja sie tez w spisie tresci
\appendix nie przyjmuje parametrow. Generalnie sluzy do pisania dodatkow,
po napisaniu tego polecenia zmienia sie sposob numerowania sekcji. Kazda sekcja
jest oznaczana kolejna litera alfabetu a nie tak jak do tej pory kolejnymi
cyframi, numeracja zaczyna sie do nowa czyli od A.
SPIS TRESCI
tworzymy przez podanie komendy /tableofcontents
STRONA TYTULOWA
tworzymy przez podanie komendy /maketitle
nalezy jednak wczesniej ustawic zawartosc strony tytulowej:
- \title{} - tytul
- \author{} - autor dokumentu, mozna uzywac polecenia \and
- \date{} - data, mozna wpisac np \date{today} - czyli dzisiaj
ODNOSNIKI
LaTeX bardzo dobrze wspomaga tworzenie odnosnikow. Sluza do tego trzy
polecenia:
\label{nazwa} - cel odnosnika
\ref{nazwa} - numer sekcji
\pageref{nazwa} - strona
STOPKA
do umieszczenia objasnienia w stopce sluzy polecenie \footnote{objasnienie}.
w tym miejscu zostanie umieszczony gorny index (cyfra), a w stopce objasnienie
PUNKTOWANIE I WYLICZANIE
schemat wyliczanie:
\begin{enumerate}
\item blabla
\item lablab
\end{enumerate}
schemat punktowania:
\begin{itemize}
\item blabla
\item lablab
\end{itemize}
DEFINICJE
schemat:
\begin{decription}
\item[haslo1] a tutaj podajemy wyjasnienie
\item[haslo2] blablabla
\end{description}
TEKST NIEFORMATOWANY
wszystko co zostanie umieszczone pomiedzy \begin{verbatim} a \end{verbatim}
bedzie nieformatowane, zostanie umieszczone doslownie, lacznie z enterami etc.
do umieszczenia krotkiego tekstu sluzy wersja skrocona: \verb|slowo|
JUSTOWANIE TEKSTU
oczywiscie w LaTeX'u tez mozna wyjustowac tekst do lewej, prawej oraz
wycentrowac
schemat:
\begin{flushleft}
tekst
\end{flushleft}
oczywiscie odpowiednio flushright | center
MYSLNIKI
LaTeX rozpoznaje 3 myslniki i minus:
- krotki
-- sredni
--- dlugi
$-$ minus
GRAFIKA
Rysunek musi byc zapisany w odpowiednim formacie, moze to byc .ps. Format
ten obsluguje podstawowy program do rysowanie w X'ach XPaint.
Nastepnie nalezy dolaczyc odpowiednia paczke:
\usepackage[dvips]{graphicx}
aby umiescic rysunek nalezy uzyc nastepujacego polecenia:
\includegraphics{obrazek.ps}
to wystarczy, ale lepiej i wygodniej jest uzywac schematu:
\begin{figure}[!bhp]
\caption{opis rysunku}
\begin{center}
\includegraphics[width=10cm]{obrazek.ps}
\end{center}
\end{figure}
objasnienie:
[!bhp] - gdzie umiescic rysunek (domyslnie hbp):
- h - here
- b - bottom
- t - top
- p - page - specjalna strona
- ! - wazne
[width=10cm] - rozmiar obrazka
Utworzenie spisu rysunkow wywolujemy komenda:
\listoffigures
ktora dziala tak samo jak \tableofcontents
TABELKI
do zamieszczania tabelek uzywamy schematu:
\begin{tabular}{opis_tabeli}
\hline
wiersz1\\
\hline
wiersz2\\
\hline
\end{tabular}
opis tabeli: np: {|r|l|c|} pierwsza kolumna jest wyrownywana do prawej, a
druga do lewej, trzecia jest wycentrowana. mozna tez podac szerokosc kolumny np {|p{4.5cm}|}
wiersz ma postac: zaw_kol1 & zaw_kol2
\hline powoduje narysowanie poziomej kreski w tabeli - opcja
ROZMIAR TEKSTU
tabelka pokazuje realny rozmiar tekstu w zaleznosci od globalnie
zdefiniowanego rozmaru
| 10pt | 11pt | 12pt |
| \tiny | 5pt | 6pt | 6pt |
| \scriptsize | 7pt | 8pt | 8pt |
| \footnotesize | 8pt | 9pt | 10pt |
| \small | 9pt | 10pt | 11pt |
| \normalsize | 10pt | 11pt | 12pt |
| \large | 12pt | 12pt | 14pt |
| \Large | 14pt | 14pt | 17pt |
| \LARGE | 17pt | 17pt | 20pt |
| \huge | 20pt | 20pt | 25pt |
| \Huge | 25pt | 25pt | 25pt |
| 10pt | 11pt | 12pt |
| \tiny | 5pt | 6pt | 6pt |
| \scriptsize | 7pt | 8pt | 8pt |
| \footnotesize | 8pt | 9pt | 10pt |
| \small | 9pt | 10pt | 11pt |
| \normalsize | 10pt | 11pt | 12pt |
| \large | 12pt | 12pt | 14pt |
| \Large | 14pt | 14pt | 17pt |
| \LARGE | 17pt | 17pt | 20pt |
| \huge | 20pt | 20pt | 25pt |
| \Huge | 25pt | 25pt | 25pt |
POLSKIE ZNAKI
Aby uzyskac polskie znaki w dokumencie nalezy dolaczyc nastepujace paczki:
\usepackage[T1]{fontenc}
\usepackage[latin2]{inputrc}
\usepackage[polish]{babel}